Kleimaatjes
Klei is een van de meest spannende materialen voor mij tot nu toe.
Het lijkt zich te plooien naar al je wensen, betrouwbaar, niets is te gek. En breekt de tijd aan van drogen en bakken. De wetten van de klei zelf beginnen zich dan op te dringen. Het scheurt, piept, kraakt wanneer je het niet met voldoende égards hebt weten te behandelen, later krijg je een résumé van je ondeskundigheid.
Eenmaal deze eerste kennismaking vervolmaakt, begint het proces van onderzoeken en uitproberen. Toch die vorm krijgen die ik wil en nastreef, de klei uitnodigen hier in mee te gaan, met mierensprongen. De tijd zijn werk laten doen; drogen gaat soms niet in een dag of een week, het moet gewoon langer wil het resultaat behaald worden die voor ogen is.
Klei is voor mij een uitnodiging tot geduld, experiment en verrassingen.
